حيات فكري و سياسي امام صادق(ع)

به گزارش گزارشگر يك ، استاد دانشگاه رسول جعفريان در روزنامه نوشت. اطلاعات نوشتن :

«ابوظبي جهازا: جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الَّذي مَلاَءَ الدُّنْيا عِلْمُهُ و فِقْهُهٍّ الَّذي

وابستگي فكري و عقيدتي شيعيان به امام صادق (ع) و حديث آل البيت و بسياري از علوم توسط اين امام تبليغ شد. امام صادق در چهارراه فرقه هاي ظهور يافته از شيعه قرار دارد ، وظيفه مهم محافظت از شيعه در برابر انحراف ، اولويت اصلي برنامه كاري خود و محافظت از آن در برابر انحرافات موجود در زمان خلوص فكري و عقيدتي است. و استقلال علمي او را دائماً تهديد و بازداشت مي كردند. روايت نقل شده از امامت توسط جعفر بن محمد الصديق (ع) در بسياري از انجمن هاي روايي شيعه و كتاب هاي تاريخ از جمله كافي (كتاب الحجه) گنجانده شده است. شناخت امام ، شواهد اراده و نقشه هاي مفيد ، شواهد راهنمايي.

ويژگي اخلاقي و حقوقي امام

شواهد بسياري در مورد ماهيت علمي امام صادق (ع) وجود دارد. از نظر شيعيان انتصاب وي به مقام همسر پيشاني از طرف خداوند پيشنهاد شده است و نتيجه مستقيم اين نگرش اين است كه وي شناخت خاصي از همسر پيشاني دارد. در ميان اهل سنت ، حاج رت جايگاه بسيار خوبي در تفسير ، فقه و استطاعت حديث دارد. بنابراين وي را شيخ مسلمان ابوهانيپا و ماليكا بن انس و بسياري از مفسران بزرگ مي دانستند. مالك بن انس يكي از كساني بود كه مدتي در محضر امام صادق (ع) تحصيل كرد و در مورد شخصيت وي اين حرف را مي زند:

“من مدتي به جعفر بن محمد خدمت كردم. امام شوخي مي كرد و هميشه لبخند ملايمي بر لب داشت. هنگامي كه نام رسول خدا (ص) در مقابل او ذكر شد ، رنگ او از سبز تغيير كرد به زرد. در حالي كه به خانه آن حضرت مي رفتم و مي آمدم ، بعد از سه هفته او را نديدم ، چه نماز بخواند ، چه روزه بگيرد و چه قرآن بخواند ، و او حديث پيامبر اكرم را نقل نكرده باشد. (ص) بدون تجارت و گفتن سخنان بيهوده. وي از جمله زاهداني بود كه ترس از خدا در بدن او پخش شد: “من هيچ افتخاري براي خدمت به او نداشتم مگر اينكه بستر خود را براي من گذاشت.”

عمرو بن مقدم گفت:

“اگر جعفر بن محمد را ديده باشيد ، مي دانيد كه او از تبار پيامبر است.”

وقتي جعفر بن محمد (ع) را ديدم فهميدم كه او از تبار پيامبر است.

ياهز ، دانشمند مشهور قرن 3 ، درباره امام مي گويد:

“گفته شده است كه جعفر بن محمد ، ابوهانيفه ، كه جهان را پر از دانش و فقه كرد ، يكي از شاگردان وي بود ، و همچنين سفيان الطوري نيز بود ، و او شما را با آنها در اين فصل راضي كرد.”

جعفر بن محمد دانشجوي علوم و حقوق جهاني است ، ابوحنيفه از شاگردان وي و سفيان ثوري است و گفته مي شود بررسي اين دو مرد براي بزرگي علمي وي كافي است.

ابن حجر الهيثمي نيز شخصيت علمي امام را ستوده و خاطرنشان مي كند كه افرادي مانند يحيي بن سعيد ، ابن جريح ، مالك ، سفيان الثوري ، ابوحنيفه و شعبه و ايوب ساجستاني از وي روايت كرده اند.

سخنان بسياري در مورد شخصيت امام صادق (ع) توسط دانشمندان و انديشمندان نقل شده است و استاد اسد حيدر بخش قابل توجهي از آنها را در كتابهاي ارزشمند خود الامام الصديق و المذهب الاربعه جمع آوري كرده است. نيازي نيست آن را به اينجا بياوريد. بسياري از دانشجوياني كه در جلسات سخنراني امام شركت مي كردند يا از مقاله وي نقل مي كردند ، عظمت شخصيت علمي وي را نشان مي دهند.

حسن بن علي الوشا said گفت: در مسجد كوفه 900 نفر را ديد كه حديث جعفر بن محمد را تلاوت مي كردند و حدود 4000 نفر حديث ذكر شده را مطالعه و شنيدند.

سفيان الثوري كه به زهد و دانش خود در زمينه مطالب اهل سنت مشهور بود ، به دليل بهره مندي علمي و اخلاقي ، نزاذ نزر بن كثير را نزاكت زد. نصير هنگام سفر با سفيان نزد امام آمد و گفت: مي خواهم به حج بروم. امام همچنين نماز خواندن را به آنها آموخت. در موارد ديگر ، وي نااميدانه از امام خود مي خواهد كه براي او حديث كند.

در اين ميان كساني بودند كه با استناد به حديث دروغين امام صادق (ع) سعي در تضعيف وي داشتند. در اين رابطه ، شريك مي گويد: جعفر بن محمد مردي صالح و معتقد است ، اما افراد نادان با او بيرون مي آيند و احاديث دروغ مي گويند. آنها براي بدست آوردن ثروت و اخاذي از مردم ، برخي از ظلمها را بر امام وارد كردند. از جمله بيان Bana Samaan ، يكي از غلات معروف است كه ادعا مي كند امام را در نماز و روزه مي شناسد ، كه براي همه واجبات و تكاليف شرعي كافي است. در پايان صحبت هاي خود ، شريك مي گويد: صحنه يافا پاك و خالي از همه اين دروغ ها است ، اما موقعيت امام با شنيدن اين دروغ ها در چشم ضعيف مي شود. به جز اين موارد ، امام در زمان خود ، به ويژه از ديدگاه روحانيت و جامعه شناسان ، بسيار چشمگير بود. ابوزهره در اين باره نوشت: “علماي اسلامي با توجه به اختلاف نظرها و تنوع انجمن ها ، جز با امام صادق (ع) و دانش وي اختلاف نظر دارند.”

و شهرستاني ، نويسنده كتاب معروف “ملل و زنبورها” ، درباره خصوصيات علمي و اخلاقي امام نوشت: “او دانش بي پايان در مورد امور و امور ديني داشت و با خردمندي ديد فوق العاده اي به امور جهان و درخشش آن داشت.” و تصميم گرفت كه از شهوات نفساني پرهيز كند. “

ابوحنيفه علاوه بر بهره مندي از امام باقر (ع) ، به حديث امام صادق (ع) استناد مي كند. روايت وي از امام صادق (ع) را مي توان چندين بار در كتاب «الأثر» مشاهده كرد. وي درباره امام صادق (ع) فرمود: “من هيچ وقت فقيهي بهتر از جعفر بن محمد نديده ام و او مطمئناً امت مسلمان را بهتر مي شناسد.”

“او يكي از دوازده امام و يكي از بزرگان اهل بيت رسول خدا (ص) بود. او به حقيقت سخنان خود به صادق معروف است و فضل او مشهورتر از آن است كه لازم باشد. من” توضيح خواهم داد. “

شيخ مورفيد (RA) در مورد او اين حرف را مي زند: “هيچ تفسيري از شخص ديگري در خانواده وي وجود نداشت ، همانطور كه دانشمندان اسلامي در مورد آن حديث اظهار نظر كردند.”

منصور عباسي كه هميشه درگير مبارزه با علويان بود ، سعي كرد با معرفي برخي از فقها ، ماهيت حقوقي امام صادق (ع) را ناديده بگيرد. او به مالك مي گفت: “به خدا سوگند ، شما عاقل ترين مردم هستيد … و اگر زندگي من ادامه يابد ، من سرنوشت و سخنان شما را به همه افق ها مي فرستم تا مردم را مجبور به پذيرش آن كنم.”

“اين اقدام منصور براي سركوب نفرت و حسادت او نسبت به امام صادق (ع) بود ، نه به دليل علاقه او به مالك ، بلكه با نمادگذاري مالك.”

انتهاي پيام